UZAK ve yakın tarihteki günahlarımızın, hıyanetlerimizin, isyanlarımızın faturasını ödemeye başladık. Taksit taksit ödüyoruz, gelecekteki taksitler daha yüklü olacaktır.

Rüzgâr ektik, fırtına biçtik. Fırtına ektik, kasırga biçeceğiz.

Yüce Kurân Namazı terk eden ve şehvetlerine uyan uğursuz bir topluluktan bahs ediyor. Sakın onlar bu coğrafyada yaşamasınlar...

Hazret-i Peygamber, sallallahu aleyhi ve sellem iki şey vardır ki, Âdemoğlu onlardan hoşlanmaz. Ölümden hoşlanmaz, halbuki ölüm, (Sağ kalıp da buluşacağı) fitneden hayırlıdır. Malın (servetin, gelirin, paranın) azlığından hoşlanmaz, halbuki malın az olması, hesabın, (sorgu sualin) daha az olmasıdırr1; buyuruyor (Ahmed İbn Hanbel, Müsned). Sakın bunlar biz olmayalım?

Peygamber Müslüman kötü birşey gördüğünde onu eliyle (fiilen) değiştirmeye gidermeye çalışır. Buna gücü yetmezse diliyle (kalemiyle) kötüler. Buna da gücü yetmezse kalben kötüler ve nefret ederr1; buyuruyor. Biz ülkemizdeki ve dünyadaki bunca kötülüğü, münkeri, zulmü elimizden geldiğince kaldırmak için çalıştık mı? Gücümüzün yettiği kadar kötüledik, tenkit ettik mi?

Bunları yapamadı isek, kalbimizin derinliklerinde lânetledik mi?

Peygamber, yukarıda zikr ettiğim hadîs-i şerifi şöyle bitiriyor:

Bu üçüncüsü (yani kalben buğz etmek, kötülemek) imanın asgarisidir.Evet birMüslüman, münker, haram, kötü şeyleri kalbiyle tenkit etmez, bunlara buğz etmezse imanı tehlikeye girer.